نزدیک به پنج دهه از تولید پرچم‌دار لندروور می گذرد و رنجروور همچنان در کلاس شاسی‌بلندهای لوکس می‌درخشد. در این مطلب نگاهی کوتاه به تاریخچه این خودروی اصیل بریتانیایی خواهیم داشت.

از دید همه‌ی ما، رنجروور یک خودروی آماده برای رفتن به کوه و صحرا است و می‌توان سخت‌ترین راه‌ها را با آن درنوردید، درحالیکه لوکس و باوقار برای استفاده روزانه و شهری هم گزینه مناسبی محسوب می‌شود. داستان این دودیفرانسیل دوست‌داشتنی به سال ۱۹۷۰ باز می‌گردد، زمانی که لندروور صرفا یک سازنده خودروهای خشک و خشن خارج جاده‌ای، مناسب ارتش بود.

نسل اول ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۶

در سال ۱۹۶۹ یک نمونه‌ی اولیه از رنجروور ساخته شد که ولار (Velar) نام گرفت. ۲۶ نمونه آزمایشی از این خودرو تولید و تست شد تا در نهایت برای رونمایی و فروش در سال ۱۹۷۰ و با نام رنجروور آماده شود. نسل اول رنجروور آن‌چنان موفق و پرفروش بود که با همان شکل و شمایل اولیه تا ۱۹۹۶ به مدت ۲۷ سال تولید شد. درحالی‌که مدل اولیه صرفا ۳ در بود، نسخه ۵ در آن تقاضای بیشتری در بازار داشت و از ۱۹۸۱ وارد خط تولید شد. پیشرانه‌های این خودرو بدون استثنا ۸ سیلندر بودند و از ۱۳۰ تا ۲۰۰ اسب بخار در مدل‌های مختلف قدرت داشتند. قفل دیفرانسیل برای اولین بار در رنجروور مدل ۱۹۸۹ استفاده شد و از اولین شاسی‌بلندهایی بود که سامانه کنترل لغزش الکترونیک و تهویه مطبوع اتوماتیک را از ۱۹۹۲ عرضه کرد.

نسل اول رنجروور، اولین خودروی تاریخ است که در سال ۱۹۷۴ عرض صحرای سینا در آفریقا را در سفری استقامتی و ۱۰۰ روزه با پیمایش مسافت ۱۲ هزار کیلومتر بین شهرهای مختلف، بدون نقص فنی و نیاز به تعمیرات طی کرد. در همان سال‌ها این خودرو، توانست مسیر جنوبی‌ترین بخش آمریکای لاتین تا شمال آلاسکا را هم با موفقیت به اتمام برساند و به نام خود ثبت کند. رنجروور کلاسیک همچنین به مقام قهرمان رالی پاریس-‌ داکار ۱۹۷۹ نیز رسید.

نسل دوم ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۱

با اینکه تولید نسل اول رنجروور تا سال ۱۹۹۶ در استرالیا ادامه داشت، از سال ۱۹۹۴ نسل دوم این خودرو با پایبندی به زبان طراحی نسل اول عرضه شد. این بدنه با کد P38a جادارتر از نسل قبل و در فضای داخلی زیباتر و تجملی‌تر به نظر می‌رسید. پیشرانه ۸ سیلندر بنزینی و ۶ سیلندر دیزلی برای این خودرو هم عملکرد قابل قبولی داشت و شامل ۲.۵ لیتر توربودیزل ساخت بی‌ام‌و و ۳.۶ لیتر بنزینی بود که بعدها نوع قدرتمند ۴.۶ لیتری بنزینی هم برای آن ساخته شد. تقاضا برای این مدل آن‌چنان خوب پیش رفت که مدیران لندروور مانند تولیدکنندگان خودروهای اسپرت، به فکر طراحی یک نسخه تولید محدود و گران‌قیمت از آن افتادند که تا آن زمان برای مدل‌های کلاس شاسی‌بلند سابقه نداشت. در سال ۱۹۹۹، این رنجروور خاص (Special Edition) در ۱۰ دستگاه تولید شد که با قیمت ۱۵۷ هزار دلار به فروش رسید.

نسل سوم ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۲

برند لندروور و زیرمجموعه‌های آن که تحت مالکیت شرکت روور (Rover) انگلستان بود، در سال ۲۰۰۰ به فورد امریکا فروخته شد و تلاش لندروور برای ساخت خودرویی کاملا لوکس و اشرافی در سری سوم رنجروور به‌وضوح کامل شد. به گفته مدیران لندروور، آن‌ها از صندلی‌ لوکس (First Class) هواپیماهای مسافربری الگوبرداری و نمای کلی این خودرو را در داخل و خارج با الهام از قایق‌های تفریحی گران‌قیمت طراحی کردند. تولید ۱۱ ساله این مدل، نشان از موفقیت آن در بازارهای جهانی داشت. از سال ۲۰۱۰ ناوبری پیشرفته، نمایشگر داخل داشبورد و پشت صندلی، سیستم‌های پخش DVD و سرگرمی‌های داخل خودرویی هم به آپشن‌های رنجروور اضافه شد تا ثروتمندان برای خرید آن حاضر به پرداخت مبالغ بالاتر از ۱۰۰ هزار دلار هم باشند. پیشرانه‌های متنوعی برای نسل سوم استفاده شد که ساخت فورد، جگوار و بی‌ام‌و بودند. قوی‌ترین آن‌ها موتور ۵ لیتری سوپرشارژ ساخت جگوار بود که در سال ۲۰۰۹ روی رنجروور نصب شد تا با قدرت ۵۱۰ اسب بخار یکی از سریع‌ترین شاسی‌بلند‌های زمان خود باشد. در آن زمان بیشترین فروش خودروهای این شرکت با پیشرانه‌های دیزل ۳.۶ و ۴.۴ لیتری ساخت فورد به قدرت‌های ۲۷۰ و ۳۱۰ اسب بخار بود.

نسل چهارم ۲۰۱۳ تاکنون

مسلما خودرویی که نزدیک به ۴۸ سال از عمر آن می‌گذرد و فقط ۴ بار طراحی بدنه آن تغییر کرده است، اصالتی کم‌نظیر با خود به همراه دارد. از سال ۲۰۰۸ که مالکیت شرکت لندروور به‌طور کامل به تاتاموتورز هند رسید، سرمایه‌گذاری عظیم این شرکت به محصولات لندروور تنوع بخشید و فروش آن را خصوصا در رنجروور افزایش داد. از آن زمان به بعد، مدل‌های بزرگ‌تری از رنجروور طراحی شدند که نوعی لیموزین شاسی‌بلند به‌حساب می‌آمدند و از سویی دیگر مدل‌های اسپرت و کوچک‌تر مثل ایووک (Evoque) هم جای خود را در بازار جهانی باز کردند.

حالا مدل‌های رنجروور در کلاس خود، از بهترین‌های دنیا هستند و در بازه قیمتی ۴۰ تا ۲۰۰ هزار دلار فروش خوبی تجربه می‌کنند. مدل SVR سریع‌ترین رنجرووری است که اکنون تولید می‌شود و با پیشرانه ۵ لیتری سوپرشارژ و ۵۵۰ اسب بخاری، توان شتاب‌گیری صفر تا صد کیلومتر در ساعت ۴.۵ ثانیه دارد. هرچند مدل SVR به قیمت ۱۱۲ هزار دلار فروخته می‌شود، ارزان‌ترین خودروی رنجروور، مدل ایووک با پیشرانه ۲ لیتری توربوشارژ ۲۴۰ اسب بخار، آستانه قیمت ۴۰ هزار دلاری دارد.

در سال ۲۰۰۹ که اولین سال حضور شرکت تاتاموتورز هند در راس لندروور بود، ۲۲ هزار دستگاه رنجروور در سراسر جهان فروخته شد که این آمار در سال ۲۰۱۵ به ۶۰ هزار دستگاه در سال رسید. امروزه تمامی مدل‌های رنجروور ، دودیفرانسیل و از بهترین خودروهای دنیا برای حرکت در مسیرهای سخت خارج جاده‌ای هستند.